1 сакавіка - Міжнародны дзень барацьбы з наркаманіяй і наркабізнэсам

Аб шкодзе наркотыкаў
Наркаманы рэдка перажываюць 30-гадовы ўзрост. Звычайна робяцца наркаманамі людзі, у якіх назіраецца заняпад фізічных і душэўных сіл для таго, каб змагацца ў жыцці, за свае месца пад сонцам.
Абсалютна ўсе даследчыкі (будзь то лекары, сацыелагі, педагогі і г. д.) сыходзяцца ў меркаванні, што наркаманія найбольш небяспечная ў падлеткавым узросце, калі ў чалавека толькі яшчэ фарміруецца светапогляд.

Адзін з амерыканскіх нарколагаў Р Христофсен піша: «Я ні разу не сустракаў хранічнага наркамана ва ўзросце больш за 30 гадоў. Справа заключаецца ў тым, што чалавек пачынае ўжываць наркотыкі ў васемнаццаць гадоў і да дваццаці гадоў становіцца «хроником», гэта значыць, мае патрэбу ў штодзенным спажыванні свайго допінгу, шанцаў дажыць да трыццаці у яго практычна няма, нават калі да пачатку свайго згубнага прыхільнасці ен адрозніваўся атлетическим здароўем».

Наркаманія — гэта вельмі страшная хвароба, так як яна выяўляецца ў балючай залежнасці ад якіх бы то ні было наркатычных сродкаў — будзь то лекі, анаша ці ж больш цяжкія наркотыкі.

Наркаман у пошуках грошай на чарговую дозу можа пайсці абсалютна на ўсе — крадзеж, падман, а ў некаторых выпадках і на забойства. Як толькі ен прыме наркотык, яму становіцца крыху лягчэй. Менавіта за такі непрацяглы палягчэнне наркаман, часцяком нават свядома, пазбаўляе сябе ўсіх астатніх радасцяў жыцця.

Прымаючы наркотык, наркаман папросту падпісвае сабе смяротны прысуд. Аднак наркатычныя рэчывы вельмі дарагія. І тыя, хто займаецца іх распаўсюджваннем, атрымліваюць ад гэтага каласальныя грошы. Сумленнай працай падобных грошай не заробіш, аднак наркагандлярам заўседы патрэбныя пакупнікі на іх тавар, якія будуць гатовыя выкласці любую суму за дозу так неабходнага ім рэчывы. Пры гэтым яны пускаюцца ў самыя розныя изощрения, каб чалавек упершыню паспрабаваў наркотык.

Часта першая доза прадаецца за нязначную суму ці ж зусім даецца бясплатна. Наркагандляры могуць знарок заслаць свайго агента ў кампанію падлеткаў або школьнікаў, каб ен іх «пасадзіў на іголку». Яны поўныя рашучасці зрабіць што заўгодна, каб хаця б адзін іх знаемы пачаў прымаць ці хоць бы раз паспрабаваў гэтую атруту. Нават першая доза наркотыку можа апынуцца смяротнай.

Наркотык забівае самых моцных, разумных і валявых людзей. З ім справіцца не можа амаль ніхто. Наркотыкі — гэта бяда для здароўя.

Дзеці і падлеткі вельмі часта сталі паміраць з-за перадазіроўкі наркотыкаў. Распаўсюджанасць наркаманаў сярод дзяцей і падлеткаў — бяда вельмі вялікай колькасці бацькоў.

У некаторых краінах акрамя злоўжывання наркотыкамі павялічваецца колькасць людзей, якія ўжываюць лятучыя таксічныя рэчывы, напрыклад рознага роду растваральнікі, сродкі для хімічнай чысткі адзення, рэчывы для барацьбы з казуркамі і грызунамі. Пры ўдыханні пароў такіх рэчываў атрымліваецца тыповая карціна атручвання з пэўнымі парушэннямі дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы. Пры невялікай дозе такіх рэчываў гэта заканчваецца непрацяглым обмороком і галюцынацыямі. Пры вялікай дозе можа наступіць смерць.

Эфект непрытомнасці, а таксама іншых парушэнняў дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы звязаныя з кіслародным галаданнем клетак галаўнога мозгу. Пасля падобнага ўздзеяння большая частка актыўна функцыянавалі да гэтага клетак галаўнога мозгу адмірае.

Асаблівасці фармакалагічнага дзеянні наркатычных рэчываў такія, што паўторнае іх выкарыстанне прыводзіць да ярка выяўленай фізічнай і псіхічнай залежнасці. Усе такія рэчывы пры ўжыванні іх чалавекам могуць выклікаць рознае па працягласці парушэнне дзеянні цэнтральнай нервовай сістэмы. Галоўны механізм такога ўздзеяння — кіслароднае галаданне і парушэнне рэгулявання паміж асноўнымі цэнтрамі нервовай сістэмы. Падобнае стан разглядаецца як нешта незвычайнае і прыемнае.Скажонае ўспрыманне самога сябе і навакольных многім здаецца выхадам з любых складаных жыццевых сітуацый.

Паўторныя прыемы выклікаюць у чалавека прывыканне і залежнасць. У гэтай сітуацыі чалавека шукае тлумачэнне і нагода для таго, каб сысці ад рэальнасці. Фарміраванне залежнасці ад любога наркатычнага рэчыва суправаджаецца таксама зменай рэакцыі на яго выкарыстанне. Калі да таго, як разаўецца ўстойлівая залежнасці ад рэчывы, легкае атручванне наркотыкам выклікае змяненне ўспрымання навакольнага свету, паляпшэнне настрою, то пасля прывыкання для таго, каб атрымаць гэты ж эфект, патрэбна значна вялікая доза.

Адбываецца так, што з-за прывыкання наркотык перастае даваць наркаману эйфарыю і становіцца проста неабходным для выжывання ў прынцыпе. Тады гэта наркатычнае рэчыва становіцца толькі сродкам для ліквідацыі агрэсіўнасці, злосці, нуды і апатыі.

Пад пастаянным уздзеяннем наркатычных рэчываў, чалавек становіцца ўсе больш і больш замкненым, грубым, губляючы роднасныя, сяброўскія і іншыя сацыяльныя сувязі, губляючы практычна ўсе культурныя і маральныя каштоўнасці. Усе гэта становіцца магчымым з-за ярка выяўленых парушэнняў у цэнтральнай нервовай сістэме і мозгу.

Менавіта мозг — галоўная мішэнь наркатычных сродкаў. Шматлікімі навукоўцамі ўжо даўно была ўсталяваная сувязь паміж нармальнай дзейнасцю галаўнога мозгу і працягласцю жыцця. Таксама было высветлена, што ўсе парушэнні ў дзейнасці цэнтральнай нервовай сістэмы прыводзяць да таго, што парушаецца жыццядзейнасць шматлікіх органаў і сістэм. Чым раней далучаецца арганізм да ўздзеяння наркатычных сродкаў, тым гибельнее ўздзеянне будзе аказвацца на яго.

На думку медыкаў распаўсюджванне наркаманіі ў сучасным свеце ўяўляе для сапраўдных і будучых пакаленняў не менш страшную небяспеку, чым эпідэміі чумы ці халеры ў мінулым. У апошні час значна ўзрасла колькасць таксікаманаў. Гаворка ідзе аб тых людзях, якія злоўжываюць хімічнымі, біялагічнымі або лекавымі рэчывамі.Гэтыя рэчывы выклікаюць прывыканне, аднак не прызнаныя заканадаўствам наркатычнымі. У гэтай сувязі есць розныя меркаванні і чуткі аб тым, што не ўсе небяспечныя наркотыкі. Гэта чарговы міф.Проста есць моцнадзейныя сродкі і слабыя, і розныя віды наркаманіі працякаюць па-рознаму. Агульным з'яўляецца толькі вынік: чалавек цалкам губляе кантроль над сабой. Для таго каб выратаваць людзей ад наркаманіі, усе дзяржавы ў свеце ідуць на крайнія меры.

Ніколі не дакранайся да наркотыкаў, не бяры іх, не кладзі да сабе ў кішэню, нідзе не хавай. Улічы, што наркаманія — гэта хвароба, якая цалкам змяняе чалавечую асобу, робячы чалавека подлым. Наркаман можа даць наркотык на захоўванне і сам жа данесці на цябе, каб адвесці ад сябе падазрэнне.

Ні ў якім разе не спрабуй наркотык. Калі ж гэта ўсе-такі з табой адбылося, то адмоўся ад наступнай дозы, каб не выклікаць прывыканне. Калі ж ты адчуваеш, што трапіў у сеткі наркаманіі, адразу ж параюся з тымі з дарослых людзей, каму ты давяраеш.